Koen D'haene schrijft

Nieuwe misdaadroman - verschijnt in april 2020 Reddingswerkers hebben Mats jaren geleden uit een gletsjer bevrijd, maar zelf herinnert hij zich daar niets van. Samen met zijn psycholoog slaagt hij er moeizaam in een nieuw leven op te bouwen. De zoektocht naar zijn verleden leidt hem naar Sarah, de vrouw die vaak opduikt in zijn verwarde dromen. Als hij op het eiland Schiermonnikoog erg dicht bij haar in de buurt komt, worden de omstandigheden van de val in het ijs stilaan duidelijk. Is Sarah wel de vrouw die hij zich herinnert? ‘Kan ik soms iets voor je doen?’ Ik doe mijn best om niet vriendelijk te klinken. Als hij nu niet weggaat, ga ik zelf lopen zonder nog iets te zeggen. ‘Neen, dat niet,’ zegt hij nogal binnensmonds. Dat Nederlands van die Friezen klinkt altijd net weer een beetje anders. ‘Nou dan …’ Laat me dan in godsnaam met rust, bedenk ik er in stilte bij terwijl ik hem onverstoord blijf aankijken. Hij kijkt van me weg terwijl hij de juiste woorden zoekt. ‘Ik …

Elk boek heeft zijn eigen soundtrack. Tijdens het schrijven zit je in een flow en vaak is er ook een lied, een zanger of een groep die je inspireert en begeleidt. Voor IJs waren Bruce Springsteen, discohits uit de jaren '80 en Toto Cotugno nooit ver weg. En Michel Fugain was mijn trouwe gids op de snelweg naar het zuiden, waar ook het mooie verhaal van Sarah en Mats zich afspeelde. Ook tijdens het schrijven van Zand was er muziek in de buurt van mezelf en de personages. Een klein overzicht. De openers van Zand zijn een variatie op die van IJs : een duister lied waarvan je alleen ten volle geniet in een duistere kroeg op een al even duister uur ( Tom Waits ) en een ogenschijnlijk frivool plasticlied dat bij nader toehoren een lichtduister kantje heeft ( Abba ). Thematisch introduceren ze heel goed de sfeer en het thema van het verhaal dat je gaat lezen. https://www.youtube.com/watch?v=y9Mse62NFl4 https://www.youtube.com/watch?v=unfzfe8f9NI Zij die tijde