In zes scènes op weekend

In 2020 schreef ik de toneeltekst voor de theaterwandeling Theater Lokaal in Wevelgem. Vijf plaatselijke toneelgroepen zouden op verschillende locaties een afzonderlijke scène spelen. Het thema was 'Op weekend'. Vijf gezelschappen, vijf groepen, vijf weekends, vijf verhalen. Vijf keer anders en toch weer hetzelfde, want we leven nu eenmaal in een bananenwereld. Dat was toch de conclusie van Isolde in de gezamenlijke slotscène.
Maart 2020. De repetities waren maar net niet gestart toen het doek viel over de verdere planning. Uitgesteld tot in 2021, na corona. Maar we weten allen hoe het liep met het virus en met al dat uitgestel ...
Ik presenteer graag de verhaallijnen van wat niet op het toneel kwam. Krijg je zin om te spelen? Roep maar :-)

Scène 1

Teambuilding

Cultuurcentrum Zilverheuvel bestaat 50 jaar en dat wordt gevierd met een indrukwekkend seizoenprogramma. Zo begint o.m. Axelle Red een nieuwe wereldtournée en komt de vioolvirtuoos André Rieu met zijn orkest een nieuwjaarsconcert geven. Een ander hoogtepunt is de première van een nieuwe opvoering van ‘Suiker’, het iconische theaterstuk van Hugo Claus in een regie van niemand minder dan Jan Decleir.
Het bijzondere seizoen vereist veel van de technische ploeg en ter voorbereiding trekken de techniekers tijdens de zomer op planning- en teambuildingsweekend.

Scène 2

Moeder-dochtermoment

Moeder Herlinda zag ontzettend uit naar het jaarlijkse weekend met haar dochter Rozemie. Ze reizen basic met alleen maar een klein tentje op een camping, maar in de namiddag gaan ze lekker shoppen in de Kapellestraat in Oostende. ’s Morgens leren ze hun bijzondere buren kennen en dan gebeurt er ook iets wat je op weekend liever niet meemaakt.

Scène 3

Wij met ons jeugdhuis

Ooit was de vriendengroep van jeugdhuis ‘Pandora Box’ met 58 toen ze op weekend gingen: 27 volwassenen en 31 kinderen. Voor de 46ste editie van hun jaarlijks weekend zijn ze nog met vijf mohicanen. Alle anderen zijn overleden, in het rusthuis, ziek of ze hebben geen zin meer om mee te gaan. Toch houden Felix, Roland, Paulette, Carine en Isolde er de sfeer in en ze leven zich helemaal in in het jaarthema: cowboy en indiaan!

Scène 4

De bende van Dino

De motorbende van leider Dino is op jaarlijks toerweekend. Overdag maken ze een mooi toeristisch tochtje in de Ardennen, maar ’s avonds zakken ze zwaar door. De groep heeft zijn eigen codes en elke motard zijn bendenaam. De mannen voelen zich niet geremd door enige vorm van beleefdheid of etiquette, want: ‘ce qui se passe dans les Ardennes, reste dans les Ardennes’.

Scène 5

Het Smessevier

Biljartclub ‘De trotse keu’ is voor het 26ste jaar op rij op weekend. Ze verblijven (ook voor de 26ste keer) in Het Smessevier, een wat oubollig vakantiehuis in Dranouter. Terwijl de groep een wandeling naar de Kemmelberg maakt, blijven enkelen achter in het verblijf. Viviane heeft het over het verdriet na het overlijden van haar man, Jean-Pierre en Raoul spelen een partij biljart en vertellen zware verhalen van vroeger, Jens en Luca vinden het maar een saaie bedoening en werken vader Jean-Pierre op de zenuwen. Het is moeilijk om elk uit zijn cocon te krijgen. Tot …

Scène 6

Morning after

De dag na het weekend is het altijd weer even lastig. Herinneringen moeten worden verwerkt, vermoeidheid overwonnen, wonden gelikt. De confrontatie met het leven van elke dag is even moeilijk. Isolde heeft het niet makkelijk en vraagt zich af in welke bananenwereld we eigenlijk leven.


Reacties

Populaire posts van deze blog

Duistere misdaadtrilogie

Recensies van 'Rots'